Knicks @ Mavericks 111:114 21/11/2012

       Knicks po raz drugi i zarazem ostatni w tym sezonie stawili czoła Dallas Mavericks, którzy wciąż muszą sobie radzić bez Dirka Nowitzkiego. Był to też powrót Jasona Kidda i Tysona Chandlera do hali, w której sięgneli po mistrzostwo dwa lata temu. Obaj zawodnicy nie zaliczą go do udanych, bo Mavs po znakomitej egzekucji w ataku odnieśli zasłużone zwycięstwo. Nowojorczycy znowu mieli znakomitą końcówkę czwartej kwarty, ale Carmelo Anthony nie wykorzystał szansy w ostatnich sekundach spotkania i chybił z pół-dystansu. Knicks grając krótką rotacją złapali pierwszą zadyszke w tym sezonie i są 8-2, wciąż przewodząc w konferencji.

PIERWSZE PIĄTKI:

1 KWARTA 28:24

Zgodnie z oczekiwaniami zawodnikiem odpowiedzialnym za powstrzymanie Carmelo Anthony'ego w tym meczu był Shawn Marion. Trzeba przyznać, że Matrix- może poza dwoma akcjami wywiązał się z niego znakomicie, tym bardziej mając na uwadze to co Melo zrobił dzień wcześniej w pierwszej kwarcie. Spotkanie rozpoczeło się od nothing-but-net 'trójek' po obu stonach- najpierw trafił Felton, chwilę później Mayo. Knicks twardą defensywą zmuszali Mavericks do popełniania wielu strat (7 w kwarcie), a w ataku piłka krążyła z rąk do rąk. Po 6 minutach Nowojorczycy prowadzili już 10 punktami, ale po wprowadzeniu dostosowań w obronie przez Carlisle i wpuszczeniu na parkiet Eltona Branda za Chrisa Kamana sprawiło, że zdobywanie punktów przestało przychodzić gościom z łatwością. Zawodnicy z Dallas przeprowadzili szybki run 13:0 i wyszli na prowadzenie jeszcze na niespełna dwie minuty do końca. Rzut Novaka za 3 i indywidualna akcja Smitha znowu dały Knicks  cztero-punktową przewagę.

Kluczowa akcja: Melo w low-post z prawej strony podaje na obwód do Feltona, który przerzuca na lewo do Smitha, a ten w lewym rogu znajduje wolnego Novaka, który tym razem się nie myli i przywraca Knicks prowadzenie 26:24

Najlepszy zawodnik: Raymond Felton

2 KWARTA 54:49

Kwarta rozpcozeła się od demonstracji umiejętności strzeleckich z dystansu Vince'a Cartera, któremu zbytnio nie przeszkadzano w oddawaniu rzutów. Knicks, jak przystało na drużyne z największą ilością oddanych trójek na mecz, nie próżnowali i rozpoczeli bombardowanie kosza Mavs z dalekich odelgłości, a pod obręczą przyzwoicie poczynał sobie Tyson Chandler. Nowojorczycy znów pozwalali rywalom zbierać zbyt wiele piłek z własnej tablicy. Pomimo tego, że Melo nie potrafił znaleźć swojego rzutu z dystansu to asystował kolegom przy celnych trójkach i kradł piłkę przeciwnikom.

Kluczowa akcja: Tyson Chandler nie trafia drugiego osobistego, ale zbiera piłkę, oddaje na obwód by za chwilę otrzymać ją z powrotem pod koszem i zakończyć akcję dunkiem. Pierwsza trzypunktowa akcja Knicks w kwarcie- odpowiedź na dwa celne rzuty za 3 Cartera.

Najlepszy zawodnik: Vince Carter

3 KWARTA 80:84

Dallas przyśpieszyli tempo w trzeciej kwarcie, a głównym napędzającym grę w transition był Darren Collison. Wydawało się, że w tej części gry Carmelo Anthony znajdzie sposób na zdobywanie punktów, po tym jak zaczął trafiać rzuty z dystansu i pół-dystansu. Później z jego strony widzieliśmy tylko straty i faule w ataku. Na niespełna 2 minuty przed końcem kwarty za 3 trafił Mayo i wyrównał wynik 77:77. Chwilę później Crowder też oddał celny rzut z dystansu i Mavericks wyszli na trzy-przunktowe prowadzenie, zaliczając run 16:5.

 

Kluczowa akcja: Carmelo Anthony źle podaje w ataku, piłka trafia w ręce O.J. Mayo, który przez całe boisko podaje do Collisona, ten kończy akcje lay-upem

Najlepszy zawodnik: Darren Collison

4 KWARTA 111:114

Mavericks rozpoczeli czwartą kwartę mocnym uderzeniem- dwa razy za trzy w krótkim odstępie czasu trafił Crowder. Później Knicks nie mogli znaleźć sposobu na powstrzymanie Vince'a Cartera. Na 9 minut przed końcem Mavericks prowadzili już 12 punktami. Raymond Felton zaczął dyrygować znakomicie atakiem Nowojorczyków, co chwilę znajdując Tysona Chandlera na czystej pozycji, a ten kończył posiadanie akcjami 2+1. To jednak nie wystarczyło, bo znakomicie w ataku spisywał się Vince Carter i podopieczni Woodsona nie dokonywali częstych zatrzymań w defensywie. Gracze Knicks wyglądali na zmęczonych, a Woody zdecydował się na granie krótką rotacją. Na dokładnie 24 sekundy przed końcem Knicks byli w posiadaniu i mieli jedno-punktową stratę, ale Carmelo Anthony chybił jumpera z pół-dystansu mogącego dać wygraną jego drużynie. Szkoda, że Knicks w ostatniej akcji nie zagrali pick-and-rollem Feltona z Chandlerem, która przynosiła efektywne skutki przez całą czwartą kwartę- tym bardziej, że zwyczajnie to nie był wieczór Carmelo. 

Kluczowa akcja: Vince Carter wjeżdża pod kosz z prawej strony przy baseline, po czym przenosi piłkę za tablicą, aby skończyć lay-upem z lewej strony- 2 punkty i faul. Dr.J by się nie powstydził takiego zagrania.

Najlepszy zawodnik: Vince Carter

OCENY ZAWODNIKÓW (1-10):

8 Raymond Felton- Dobra współpraca z Chandlerem. Miał spore problemy z upilnowaniem szybkiego Collisona w transition. W świetnym stylu kierował grą zespołu w czwartej kwarcie i dzięki niemu Knicks wrócili do walki o zwycięstwo.

 

7 Jason Kidd- Znowu istotne rzuty (poza jednym airballem z dystansu w pierwszej kwarcie) i zbióki w ważnych momentach. Robił wszystko- 17 punktów, 6 zbiórek, 5 asyst i 5 przehcwytów- z nim na parkiecie Knicks byli +12 , najlepiej. W obronie trochę nie nadążał i widać było zmeczenie.

4 Ronnie Brewer- Trafiony rzut za trzy. Dobrze krył Mayo w pierwszej kwarcie, ale też gubił się w kilku switchach w obronie po których traciliśmy punkty. W drugiej połowie mało aktywny po obu stronach parkietu.

6 Carmelo Anthony- Był trochę takim antybohaterem tego spotkania, tracił piłkę w kluczowych momentach, trochę niefartownie potoczyła się akcja z tym akrobatycznym zagraniem gdzie został mu odgwizdany ofensywny faul na Carteru. Po tym jak został uderzony w ataku, znowu nie wrócił do obrony i to w ostatniej minucie meczu. Nie było już tak łatwo jak w ostatnim pojedynku obu drużyn, gdy na przeciw siebie miał ambitnego Crowdera- Marion go zamknął, 7 strat.

8 Tyson Chandler- Ciężko przeciwnikom jest zaatakować obręcz z jego help-defence. Dlatego Dallas atakowało głównie w transition, rzutami za 3 punkty i z pół-dystansu. Najlepszy mecz w ataku jak dotąd, świetna egzekucja, kilka akcji 2+1 w czwartej kwarcie pozwoliło wrócić do meczu. 

5 J.R. Smith- Brał ciężar gry na siebie gdy drużyna miała problemy w ofensywie, ale zbyt dużo forsowanych rzutów. Dobrze w transition wykorzystywał nieustawioną jeszcze defensywę Dallas. W obronie gubił Cartera, a ten 'nawrzucał' Knicks w drugiej kwarcie- podobnie w ostatniej części gry.

6 Rasheed Wallace- nie wiem co chcial zrobić na początku drugiej kwarty wyrzucając piłkę w powietrze na 2 sekundy przed końcem akcji, dużo ważnych zbiórek, dobrze bronił pod obręczą, gorzej z obwodem, w końcu zaczął trafiać za trzy 

4 Steve Novak- próbował off-the-dribble ale niecelnie, ważne corner-trey pod koniec pierwszej kwarty.

Player of the Game: Vince Carter